آنچه منع می شود ، جاذبه پیدا می کند ، آنچه انکار می شود ، به اشاره فرا می خواندمان ! تنها آگاهی به
بازیهای ذهن است که آزادمان می کند. نفی و انکار، نفی و انکار نیست ، بر عکس فرا خواندن و ترغیب است.
ذهن همواره پیرامون آنچه که تحریم شده است می گردد ، مانند زبان در دهان که همواره با جای خالی دندان
کشیده شده بازی می کند.
یک مغازه دار در لندن حساسیتی ایجاد کرد . او در ویترینش پرده ای آویخت و در وسط آن سوراخی کوچک
تعبیه کرد ؛ زیر آن سوراخ نوشته شده بود :« دید زدن اکیدا ممنوع !» طبیعی است ، رفت و آمد مختل شد
! جمعیت انبوهی پشت در مغازه جمع شدند و همدیگر را هل می دادند شاید بتوانند از سوراخ پرده داخل را
دید بزنند . داخل ویترین چیزی دیده نمی شد ، مگر چند حوله معمولی – آن مغازه حوله فروشی کوچکی بود
و مغازه دار این طرح مطمئن را برای افزایش فروش مغازه اندیشیده بود.
ذهن آدمی نیز همینگونه عمل میکند و انسان را به دام می اندازد . بنابراین ، همواره مراقب نفی و انکار، تضاد و
سرکوب امیال باش.