سیگار

حتما مطالعه بفرمائید

دود سیگار حاوی تقریباً چهار هزار ماده شیمیایی خطرناک است که هرکدام روی قسمتهای مختلف بدن تاثیرات سوئی می گذارند. در حقیقت سیگار اصلی ترین و قابل پیشگیری ترین علت مرگ و میر می باشد. سرطانهای دهان، زبان، حلق، مری، حنجره، نای، ریه، معده، پانکراس و مثانه ارتباط مستقیم با مصرف سیگار دارند که در این میان سرطان ریه از همه شناخته شده تر و رایجتر است. تصلب شرایین و بدنبال آن سکته های قلبی و مغزی، بیماریهای انسدادی ریه (برونشیت و آمفیزم)، زخم معده و اثنی عشر، بیماریهای عروق محیطی و گانگرن پاها و بالاخره کاهش باروری و میل جنسی از دیگر عوارض شناخته شده سیگار هستند. جالب است بدانید که جیمز اول پادشاه انگلیس در چهارصد سال پیش دود سیگار را برای چشم، بینی، دهان و مغز مضر می دانست و آنقدر از سیگار نفرت داشت که دود سیگار را به دود شعله های قعر جهنم تشبیه می کرد. بنا به یک ضرب المثل عربی سیگار خیلی خوب است زیرا: اولاً سگ شما را گاز نمی گیرد چون بوی بدی دارید، ثانیاً دزد شب به خانه شما دستبرد نمی زند چون می داند با سرفه های شبانه مکرراً از خواب بیدار می شوید و خواب آرام و راحتی ندارید و ثالثاً از عوارض پیری رنج نخواهید برد چون اصلاً به این سن نمی رسید!

برای ترک سیگار باید علاوه بر ذکر مضرات یاد شده، منافع حاصل از ترک سیگار را به فرد سیگاری یادآوری کرد. با ترک سیگار، بوها و مزه ها بهتر حس می شوند، چین و چروک پوست کم می شود، لکه های روی دندان کاهش می یابند، دیگران از بوی بد سیگار احساس نارضایتی نمی کنند، طول عمر بطور کلی افزایش می یابد، تحمل ورزش و فعالیت بیشتر می شود و خانواده وی نیز از اثرات تنفس هوای آلوده به دود سیگار رهایی می یابند. ترک سیگار البته کار دشواریست. بقول مارک تواین: ترک سیگار خیلی آسان است، من خودم هزاران بار آن را ترک کرده ام!
پس از دادن اطلاعات کافی به فرد سیگاری، وی نیاز به یک اراده قوی و میل باطنی برای ترک سیگار دارد. می توان این کار را زیر نظر یک پزشک یا روانپزشک انجام داد و در طول سه ماه اول حداقل ماهی یک بار باید پیگیری توسط پزشک انجام شود. یک راه عملی دیگر آن است که از ایشان بخواهید روی کاغذی تاریخ دقیق تصمیم به ترک سیگار را بنویسد و امضا کند. خوردن میوه و سبزیجات مثل هویج، کرفس، میوه های خشک شده و بویژه مرکبات میل به سیگار را کاهش می دهند. ورزش و فعالیت بدنی، داشتن سرگرمیهای مختلف و فکر نکردن به سیگار، جویدن آدامس و مصرف قرصهای مکیدنی و بالاخره نوشیدن آب زیاد از راههای دیگر کمک به این مشکل است. در 10 روز اول پس از ترک علائمی مثل بیقراری، گرسنگی، تحریک پذیری، سردرد، کاهش قدرت تمرکز، افزایش سرفه و ضربان قلب، بی خوابی، افسردگی، تعریق، خستگی و گرفتگی صدا ممکن است ایجاد شوند که از علائم رایج ترک هستند و معمولاً جای نگرانی نیست چون تقریباً همه آنها ظرف حداکثر سه ماه خودبخود بهبود می یابند.
در مواردی که بیشتر از ده سیگار در روز مصرف می شود می توان همزمان با این روشها، از آدامس، قرص مکیدنی، اسپری و یا پچ (برچسب پوستی) نیکوتین نیز استفاده کرد که پچ بیشتر توصیه می شود. معمولاً پچ ها 16 ساعته یا 24 ساعته هستند و روی پوست پشت یا بازو یا سینه بمدت فوق چسبانده می شوند. آدامس ها را هم می توان روزی 6 تا 12 عدد استفاده کرد که هر آدامس باید نیمساعت جویده شود. البته ترکیبات نیکوتین دار در حاملگی، شیردهی، بیماریهای قلبی، سکته مغزی و در کودکان منع مصرف دارند. عوارضی مثل عصبی شدن، خشکی دهان، تعریق، درد شکمی، سوهاضمه، بی نظمی ضربان قلب و درد قفسه سینه ممکن است در اثر مصرف ترکیبات نیکوتین دار پدیدار شوند. طول مدت مصرف معمولاً دو تا سه ماه است.
قرص بوپروپیون (زیبان) نیز برای ترک توصیه شده اما بخوبی ترکیبات نیکوتین دار نیست. بی خوابی و خشکی دهان از عوارض آن است و در بیماران صرعی نباید مصرف شود.